Show me the evidence

Wetenschappelijk onderzoek laat zien dat participatief genomen beslissingen superieur zijn. Zowel oudere studies (e.g. Coch & French, 1948; Lewin, 1952; Maier, 1972) als recenter onderzoek (e.g. Dionne & Dionne, 2008; Katzenbach & Smith, 2000; Nutt, 2002) komt steeds weer tot die zelfde bevinding.

Om zo'n proces makkelijker en/of meer gestructureerd te laten verlopen kunnen heel wat tools en technieken ingezet worden. Enkele voorbeelden: fishbonediagram, flowchartdiagram, SWOT-analyse, brainwriting, brainstorming, metaplan, consensusmethode, cost/benefit matrix, emotioneel en rationeel scoren, swimming lanes, multiloting, actieplan, ... Voor deze technieken op zichzelf is meestal minder evidence voorhanden, het achterliggende idee dat een groepen betere beslissingen maken dan het meest competente teamlid werd onder andere empirisch aangetoond door (Michaelsen et al. 1989).
Faciliatie tools en technieken kunnen helpen om het fenomeen: "groupthink" tegen te gaan. Groupthink is een fenomeen waarbij een psychologische drang heerst om koste wat kost tot een gezamenlijke beslissing te komen. Diverse processen kunnen daarbij een rol spelen, maar Janis (1972) stelde vast dat homogene teams met een dirigerende leider en weinig buitenstaanders het grootste risico lopen.

Lacerenza en collega's (2017) demonstreerden in een meta-analyse van 335 studies met in totaal 26.573 leiders dat leiderschap training effectief werkt. In deze studie vond men toegenomen leergedrag, leiderschapsgedragingen, job prestaties en positieve uitkomsten bij de medewerkers. Verder werden ook positieve effecten voor de organisatie gevonden zoals hogere omzet en winst en lager absenteïsme.

Bron: Lacerenza, C.N., Reynes, D.L., Marlow, S.L., Joseph, D.L., & Salas, E. (2017). Leadership training design, delivery, and implementation: A meta-analysis. Journal of Applied Psychology, 102(12), 1686-1718.

Self-persuasion of self-convincing is een techniek om gedrag of attitudes te veranderen. Deze strategie wordt onder andere door klinisch psychologen en change facilitatoren gebruikt. Een concreet voorbeeld is om deelnemers in een workshop (een beperkt aantal) argumenten tegen een bepaalde stelling te laten geven. Ook indien zij het vooraf met deze (foutieve) stelling eens waren, worden zij door deze techniek door zichzelf overtuigd.
In organisationele settings is deze techniek nog niet vaak onderzocht, maar de evidence uit andere onderzoeksdomeinen (oa klinische psychologie) tonen aan dat er "converging evidence" is dat deze techniek werkt. Bijvoorbeeld om mensen te overtuigen van gezondere levensgewoontes (e.g. Baldwin et al. 2013).

Meer informatie over self-persuasion en de theoretische en empirische ondersteuning kan je terug vinden in Deel V, hoofdstuk 12 van "A Skeptic's HR dictionary" (Vermeren, 2019).

John Hattie, een professor pedagogie, heeft het monnikenwerk verricht om meer dan 800 meta-analyses (gespreid over 52.600 onderzoeken) over leren en pedagogische methodes te bundelen in zijn baanbrekende boek Visible Learning uit 2009. Ondertussen zijn aan de laatste nederlandstalige versie zo'n 100 meta-analyses toegevoegd. Bron: John Hattie (2009). Visible Learning: A Synthesis of Over 800 Meta-Analyses Relating to Achievement.

Hattie en Yates reviewed in 2014 verschillende additionele meta-analyses die het belang van klassikale trainingen aantoonden. Zo is aangetoond dat een klassikale instructie steeds ontdekkend leren moet voorafgaan om effectief te zijn, dat microteaching zijn nut heeft (doceer de theorie, demonstreer, oefenen, gepersonaliseerde feedback geven en vervolgens verder coachen van de deelnemer). Voor meer info zie: John Hattie en Gregory Yates (2014). Visible Learning and The Science of How we Learn.

Recent hebben we een bundeling gemaakt van onze science based 'ingrediënten' die gebruikt worden om onze pedagogische methodiek verder te ondersteunen. Zie koken met PerCo.

Om te vermijden dat je op pedagogisch vlak in bekende valkuilen trapt, verwijzen we je graag door naar zowel het boek van Pedro De Bruyckere, Paul Kirschner en Caspar Hulsof uit 2015: Urban Myths about Learning and Education als naar het boek van Patrick Vermeren uit 2019: A Skeptic's HR Dictionary.

Meer specifiek over de impact en de pedagogie van leiderschapsopleidingen en ontwikkeling is de meta-analyse van Lacerenza et al (2017), Leadership Training Design, Delivery and Implementation, verschenen in het Journal of Applied Psychology zeer relevant. Hieruit bleek onder meer uit de data van 335 onderzoekssamples dat leiderschapsopleiding - mits goed pedagogisch onderbouwd - substantieel veel effectiever is dan voorheen gedacht. De bevindingen uit deze meta-analyse hebben dan ook rechtstreeks hun weg gevonden in onze eigen pedagogische aanpak!